Farmaceuten strijken miljardenwinsten op met medicijnen deels ontdekt zijn door een universiteit. De hetze tegen de industrie is niet te stoppen. Maar is die terecht, vraag Errol Keyner zich af.
Het is bijna een decennium geleden dat bankiers tot paria werden verklaard. Tijd om nieuwe zondebokken te benoemen. Controlerende accountants misschien? Hm… Hoewel zij in de afgelopen jaren erg hun best hebben gedaan er een potje van te maken, zullen de accountants er niet in slagen helemaal naar het morele afvoerputje van de maatschappij te degraderen.
Nee, als de voortekenen niet bedriegen, zullen farmaceuten en de verdacht commerciële laboratorium-nerds in de biotechnologiesector het stokje van de verdoemde bankiers overnemen.
Miljardenwinsten
Veel nieuwe medicijnen kosten (tien)duizenden euro per behandeling of kuur. Soms wel meer dan een ton. Kosten die de patiënt, zorgverzekering, ziekenhuis of samenleving als geheel moeten ophoesten. De leveranciers proberen deze hoge kosten te rechtvaardigen door te wijzen naar lange, dure en riskante trajecten voor ontwikkeling, testen en goedkeuring van een medicijn. Kosten van verkoop en – steeds complexer en duurder wordende – productie komen daar nog bij.
Publicitair een nogal lastig verhaal wanneer een farmaceut miljardenwinsten toont. Helemaal indien dit dankzij medicijnen is die deels waren ontdekt op een universiteit en voor wat kralen en spiegeltjes zijn overgenomen. Of wanneer er nauwelijks levensverlenging of verhoging van levenskwaliteit is.
Onterechte hetze
Dat mag allemaal waar zijn, maar er zijn ontegenzeggelijk ook dure medicijnen op de markt gekomen die baanbrekend zijn. Helaas, de hetze tegen de medicijnfabrikanten is niet te stoppen. Hillary Clintons kruistocht, in gang gezet na een absurde 5000 procent prijsverhoging van een medicijn van Turing Pharmaceuticals, was misschien nog incidenteel. Fundamenteel beseft echter iedereen dat de vraag naar zorg en medicatie verder zal toenemen door de vergrijzing. En de kosten zal doen escaleren.
Dus schreeuwen en trappen we erop los, uit angst dat dure levensreddende medicijnen onze droom voor een wereldcruise door de neus zullen boren.
De hetze is grotendeels onterecht. Ik hoor het u al zeggen, mijn mening is puur eigenbelang. Ik beken: ik beleg in een aantal farmaceutische-/biotechnologiebedrijven, die miljardenwinsten maken, overigens in tegenstelling tot veel concurrenten die verlieslatend zijn.
Maar ik zou dolgraag deze aandelen gratis willen weggeven, als Gilead haar geneesmiddel tegen Hepatitis-C twintig jaar eerder op de markt had gebracht. Tja, ik had dan geen twee auto’s kunnen kopen, want zo absurd duur is het medicijn.
Maar mijn vader had nog geleefd.
Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel. Hij bezit aandelen in Gilead, Biogen en AstraZeneca.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl